08-11-2011 Dagblad Tubantia
|
8-11-2011: Dagblad, de twentsche courant Tubantia  foto is van eerder gespeeld stuk (opm. website-beheerder) Zorgeloos toneel bij Eensgezindheid Toneel "Van de ene zorg in de andere zorg"
Een avondje toneel bij Eensgezindheid is een avondje zorgeloos genieten. Door de jaren heen weet het gezelschap het hondstrouwe publiek te boeien met een klucht of een blijspel. Een ander genre wordt niet gewaardeerd, het publiek wil een avondje lachen. Het blijspel Van de ene zorg in de andere zorg voldoet aan dat beoogde doel in hoge mate. Bij de première op vrijdagavond in een tot de laatste plaats bezet Hervormd Verenigings gebouw werd dat al snel duidelijk. Toen het doek zich voor de laatste keer sloot, was een klaterend applaus een terechte beloning voor de spelers en de regiseurs Sietse Smit en Rikus Doosje. Na de eerste twee voorstellingen staan nog drie voorstellingen op het programma, maar voor een toegangs kaartje hoeft een belangstellende niet meer te bellen. "We zijn totaal uitverkocht", glundert Margje Wiggers als ze na afloop van de voorstelling samen met medespelers en de hele crew van de toneelvereniging en een groot deel van de vaste aanhang aanschuift voor het nuttigen van de traditionele gehaktbal. Traditie is bij de christelijke toneelvereniging een groot goed. Als de toegangsdeuren van de toneelzaal ruim voor aanvang opengaan, volgt eerst een run naar de koffie aan de bar. Langzaam loopt de zaal vol. Hoewel alle stoelen genummerd zijn en iedereen z'n plek moeiteloos weet te vinden, volgt toch een vriendelijke begeleiding en aanwijzing naar de plaatsen. Voorzichtig wordt dan al een nieuwsgierige blik geworpen naar de vele prijzen die vóór het toneel op lange tafels zijn uitgestald. Straks in de pauze volgt de verloting. Voor de vereniging is dat een must , want de toegangsprijs van 2,50 euro is bij lange na niet voldoende om de kosten te dekken. Het publiek weet dat en naar draagkracht wordt een voorraad lootjes ingeslagen. Ruim voldoende om het denkbeeldige bordje "uitverkocht" op te hangen. Na een korte begroeting door voorzitter en souffleur Hala Bryk gaat het doek op en krijgt het publiek zicht op de kamer van een verwaarloosde boerderij die door de gezusters Hanna en Klazina Kwekkeboom samen met broer Gerrit wordt gerund. Financieel hebben ze het duidelijk niet breed. Het geroutineerde trio Margret Roelink, Margje Wiggers en Henk Maat voelt zich in de hun toebedeelde rollen als een vis in het water. Alsof het geen toneelspel is worden de karakters neergezet. Het duo Joop en Sonja de Belder dat op bezoek komt in de uitgesproken veronderstelling dat ze een zorgboerderij bezoeken, hebben in het eerste bedrijf nog duidelijk moeite zich aan het geroutineerde spel aan te passen. In het tweede bedrijf waarin het duo Sander Werger en Paulina Kuiper zelf excelleert, gaat het beter. Vooral Paulina Kuiper in haar rol als Sonja de Belder groeit naarmate het stuk vordert. Na afloop krijgt zij de complimenten, want het is sinds 1986 dat ze weer eens op het toneel staat. Het verhaal ontwikkelt zich in duidelijke lijnen, al moet het publiek wel bij de les blijven om in het derde bedrijf de bedoelingen van het bezoekersduo Joop en Sonja de Belder te doorgronden. Is het nu een zorgboerderij of een seksboerderij is even de vraag. Er wordt vlot gespeeld in mooie dialogen in goed verstaanbaar dialect. Van enige platvloersheid of een onvertogen woord waarmee kluchten nogal eens doorspekt zijn, is geen sprake. Daarvoor verdient Eensgezindheid een groot compliment. |